మనకి వంశ పారం పర్యం గా సంస్కృతి, సంప్రదాయం,ఆస్తి కాకుండా కొన్ని వస్తువులు కూడా వస్తాయి ...
అలా నాకు నా 9 వ తరగతి లో వచ్చింది ఒక సైకిల్ 🚲🚲🚲🚲
కోతికి కొబ్బరికాయ ఇస్తే ఏమవుతుందో ,
నా చేతికి ...క్షమించాలి .....కాలికి ....సైకిల్ ఇచ్చాక మా ఇంట్లో వాళ్ళకి తెలిసొచ్చింది.
”అందుగలడిందులేడను సందేహము వలదు”
లాగా మా బుల్లి ఊరి లో ఎక్కడ చూసినా నేనే కనిపిస్తూ వుండేదాన్ని.
ఒక బజారులో పని ఉంటే మరి రెండు బజార్లు అదనంగా తిరిగి వచ్చేదాన్ని.
రోజూ ఉదయాన్నే లేవగానే మొహం కడుక్కుని మా అమ్మ మెత్తని చీర చెంగుతో మొహం తుడుచుకునే నేను.
మా అమ్మ మెత్తని చీరెలు చించి సైకిల్ తుడుచుకోవటం మొదలు పెట్టా.
ఐదు రూపాయలకి పొడవు గొట్టం ఉండే నూనె డబ్బా ఒకటి కొని దాన్లో కొబ్బరినూనె పోసి సైకిల్ చైన్లో,పెడల్స్ కి, బ్రేక్ వైర్స్ కి వేసుకోవడం.
విమానానికి కూడా అంత సర్వీసింగ్ చేస్తారో లేదో మరి.✈✈✈✈😝😝
ఎప్పుడు కొంచెం ఖాళీ దొరికినా ఓ గుడ్డ ముక్క తీసుకుని సైకిల్ తుడుచుకోవటం.
స్టీల్ రిమ్ముల మీద నా ఫేస్ కనపడేలా మెరిసిందా లేదా చూసుకోవటం ఇలా ఉండేది నా సైకిల్ బానిసత్వం.
ఇంట్లో వాళ్ళకి నా కొత్తొక వింత రోత పుట్టినా సైకిల్ వలన బయట పనులు త్వరగా చేస్తున్నాను కదా అని భరించేవాళ్ళు పాపం.
నెమ్మదిగా ఆ సైకిల్ అనే యంత్రం నా జీవితంలో ఓ ముఖ్యభాగం అయిపోయింది.
మొదట్లో వింతగా గొప్పగా ఉన్న నా సైకిల్ రాను రాను నాకు మచ్చికైన పెంపుడు జంతువులా తయారైంది.
నేను కూడా కొంచం పొడవు పెరిగినట్లు ఉన్నాను. కాళ్ళు నేలపై ఆనేవి.
కాలేజీ కి వచ్చాక దానికి కొన్ని హంగులు అద్ది (కొత్త బుట్ట ,బెల్ ) నాన్న ఇచ్చారు ...
నా సైకిల్ ఎంత గట్టి ది అంటే ...
ఒక సారి మా లెక్కలు ప్రవేటు లో ... పక్క సైకిల్ వచ్చి నా సైకిల్ మీద పడింది ...
నేను నా సైకిల్ పైకి తీసి దులిపి .. తొక్కు కుంటూ ఇంటికి వెళ్లి పోయాను ..
మరనాడు నాకు తెలిసింది ...పాపం ఆ సైకిల్ ఊసలు విరిగి పోయాయి అని ...
నా చదువు పూర్తి అయ్యే వరకు నేను చాల జాగరత గా చూసుకున్న నా సైకిల్
నాకు ఉద్యోగం వచ్చాక ముందు తరాల వారికి ఇచ్చేసారు మా నాన్న గారు...
ఇంతకూ ఇది ఇప్పడు ఎందుకు రాస్తున్నాను అనుకుంటున్నారా ...
ఈ రోజు నేను మళ్ళి కొత్త సైకిల్ కొనుక్కున్నాను ...
కానీ ... చిన్నప్పటి సైకిల్ కి దినికి చాల తేడా ఉంది
అప్పుడు సైకిల్ తొక్కితే చెమట పట్టేది .
ఇప్పడు చెమట పట్టడం కోసం సైకిల్ తొక్కుతున్నాను ... అది ఒక గది లో
ఏమి చేస్తాం కాలం మారింది 😟😟
Super nee cycle
రిప్లయితొలగించండి